sürme sürme!!!

 Geçen hafta cuma günü aksaray-fatihteydim Tevratla. Pazarda bi tezgahta çanta alırken ben sınav sonucumu ablamdan öğreniyordum telefonla. Bizmle ilgilenen kızla da tanışma fırsatımız o oldu orada. Hiç makyaj yapmamıştı o kadar duruydu ki! Güzel olup olmadığını hatırlamıyorum ama çok duruydu, saf, temiz ve doğaldı. Çok özendim, çok imrendim.

 Bilen bilir Fatih istanbulda daha çok tesettürlülerin alışveriş mekanıdır. Sonra biizm başörtülü kızlara baktım.

 Hepsi makyajlı hepsi sürmeli, hepsi ben burdayıp diye bağırıyo...  aynı benim gibi :(

 Çok utandım, utandım, utandım ve yine utandım

  Töwbe ettim.

 Ben sürme sürerim. Uzun zamandan beri bu böyle. Öyle ki sürmediğimde kendimi hastaymış gibi soluk hissediyorum.

 Şu bi haftadır bırakmaya çalışıyorum. Belki bıraktın demek için erken ama galiba bırakıyorum.

 O kadar zor ki nasıl anlatırım bilemiyorum. Aynaya bakmak istemiyorum. Çok kötü hissediyorum kendimi. Şeytan öyle güzel oynuyo ki benimle, dışarı çıkmak istemiyorum, kimse beni görsün istemiyorum. Ev içinde de yapmıyım diyorum ki kendimi böyle görmeye alışayım.

 Alah yardım etsin çok zor geliyo.

 Evdekiler de pek bi yardımcı oluyolar eksik olmasınlar:

 -Evet gerçekten çok soluk duruyosun
 - Ne olucak ben genç kızsın sen
 -Dur ben sana kalem getireyim

 :) Şeytana gerek yok ki, hepsi şeytanım olmuş

  Geçen gün çok dua ettim. Beni sana sevimli gelecek şekilde kıl. diye Belki de bu aşamalarından biridir. Ve o kız bana vesileydi