insan haksızlığa uğadığında ne yapar?
savaşır mı?
ben kaçıyorum.
gözlerimin dolmaya başladığını fark ettiğim an çıkıp gidiyorum.
kendimi savunmam gerekmez mi?
savaşmam, güçlü olmam...
ama yapamıyorum.
kaçıp ağlamamaya çalışıyorum.
ürküyorum, siniyorum, kabuğuma çekiliyorum.
ben kendim için hiç mücadele etmedim.
hiç bir zaman...
zorlandım mı? ağır mı geldi? üzüldüm mü?
hemen bıraktım.
hemen gittim
hemen vazgeçtim.
işte bu yüzden şimdi bu kadar zayıfım
3 yorum:
kendimi buldum yazınızın satırları arasında..
yalnız olmadığıma sevindim:)
izlemek istedim sayfanızı ama paneli göremedim..
bende sizi bekliyorum sayfama..
muhabbetle..
:)
ahh bunu duyduğuma sevindim ama siz daha güçlü olun lütfen.
sayfanıza uğradım çok beğendim izleme listesine aldım bile :)
evet google hesabından üye paneli eklemedim ama siz dilerseniz izleme listesinden ekleme yapabilirsiniz.
tamamdır..
seve seve hemde:)
çok naziksiniz..
:))
teşekkürler...
Yorum Gönder